گزارش موردی خاص از کاتاتونیا
خانم 79 ساله ای که با تغییرات وضعیت روانی به صورت خیره شدن، سکوت، مقاومت حرکتی در برابر دستورات، بی قراری غیرهدفمند به همراه استریوتاپی و مقاومت در برابر رگ گیری به اورژانس آورده شده است. سابقه مصرف کلونازپام تا 6 روز قبل داشته است (با دوز روزانه نیم میلی گرم در روز به مدت 10 سال). شرح حال قبلی او شامل نقص شناختی و اضطراب غیر اختصاصی و افسردگی اساسی بدون کاتاتونی بوده است. پس از دریافت 2 میلی گرم لورازپام وریدی بیمار شروع به صحبت نمود و بیشتر همکاری کرد. یک میلی گرم لورازپام وریدی دیگر نیز دریافت کرد تا وضعیت روانی بهبود بیشتری یابد. آزمایشات متابولیک و تصویربرداری از مغز نکته مهمی نداشتند. علایم حیاتی او نسبت به پایه تغییری نداشت. بیمار ترمور نداشت. 12 ساعت پس از ارزیابی اولیه روانپزشکی، علایم و نشانه های کاتاتونیا و هیچ یافته‌ای به نفع افسردگی، مانیا، سایکوز یا دلیریوم وجود نداشت. توضیحات فوق به نفع کاتاتونیای ناشی از قطع بنزودیازپین است. مروری بر شرح حال بیمار مشخص کرد که 5 سال پیش نیز به دنبال قطع کلونازپام دچار کاتاتونیا با علایم مشابه شده است.
کاتاتونیا ناشی از قطع بنزودیازپین معمولا پس از 3 تا 7 روز از قطع مصرف طولانی بنزودیازپین ایجاد می‌شود. افراد سالمند بیشتر در معرض خطر هستند.
تا کنون 12 مورد از کاتاتونیا به دنبال ترک بنزودیازپین گزارش شده است. در مدیریت این بیماران قطعیتی وجود ندارد. برخی قطع بسیار تدریجی را توصیه می کنند. برخی ادامه مصرف دارو با حداقل دوز مورد نیاز را تجویز می‌کنند. شاید ممانتین، توپیرامات، آمانتادین و یا الکروشوک مغزی در برخی موارد مفید باشد.
