رواندرمانی تحلیلی: آیا به اندازه سایر درمانهای مورد حمایت تجربۀ علمی مؤثر است؟
خلاصه ای از یک متاآنالیز با روشی جدید، منتشر شده در نشریه انجمن روانپزشکان آمریکا.
- بیماریهای روانپزشکی جزو شایعترین اختلالات سلامت هستند.
- این اختلالات تأثیر و هزینه فراوانی به فرد و جامعه تحمیل میکنند.
- درمانهای اصلی در حال حاضر عبارتند از: درمان دارویی، رواندرمانی شناختی رفتاری و رواندرمانی تحلیلی.
- اثربخشی رواندرمانی تحلیلی به بیمار، درمانگر و سیستم مراقبتهای سلامت بستگی دارد.
- بر اساس مطالعات متآنالیز، تأثیر رواندرمانی تحلیلی از لیست انتظار بیشتر است.
- در برخی متاآنالیزها روی بیماران مضطرب و افسرده اثربخشی رواندرمانی تحلیلی تفاوتی با سایر رواندرمانیها نداشتهاست.
- در برخی متاآنالیزها رواندرمانی تحلیلی نسبت به شناختی رفتاری اثربخشی کمتری داشتهاست.
- ویژگی این مطالعه استفاده از equivalence trial است.
- در این روش نتایج مطالعات پس از تجمیع بر اساس نوع مداخله با یکدیگر مقایسه میشوند. فرضیه صفر اینست که نتایج با هم برابر نیستند.
- سایر مزایای مطالعه عبارتند از در نظر گرفتن خطای انتشار و تصحیح آماری مربوط به آن، معیارهای مناسب و سختگیرانه در انتخاب مطالعات.
- پس از اعمال ملاکهای کیفیت سنجی 23 مطالعه مورد تحلیل قرار گرفت. تعداد بیماران این مطالعات 2751 عدد بود.
- بیشترین اختلالاتی که در این مطالعات شرکت داده شده بودند اختلالات افسردگی و پس از آن اضطرابی بود.
- فرضیه صفر هم در نتایج اولیه و هم در مورد پیگیری رد شد. بدان معنا که تاثیر درمانهای تحلیلی با رفتاری شناختی متفاوت نیست.
- پس از اصلاح در زمینه خطای نشر همچنان برابری درمان تحلیلی با سایر متدها حفظ شد.
- دو مطالعه مروری که تأثیر رواندرمانی تحلیلی را پایین تر از شناختی ارزیابی کردهاند فقط بر اساس سه مقاله تحلیلی به این نتیجه دست یافته اند که بیانگر کل واقعیت نیست.
- یک مطالعه هم برخلاف این مطالعه که معیارهای ورود سختگیرانهای داشت از معیارهای ورود آزادانه تری استفاده کرده بود. هرچند با اینکه اثربخشی رواندرمانی تحلیل را کمتر تخمین زده بود اما اختلاف چندان قابل توجهی نداشت. همچنین بنابر نظر نویسنده آن مطالعه، این اختلاف میتواند به علت خطای انتشار باشد.
- بنابراین رواندرمانی تحلیلی از نظر اثربخشی معادل سایر درمانها مانند رفتاری شناختی است.