ده اشتباه که هنگام سوگواری نزدیکانمان باید از آنها اجتناب کنیم.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که به دلایلی مانند مشاجره، اختلاف سلیقه، مشکلات کاری، مهاجرت، قهر، طلاق و یا فوت، دوست و یا حامی خود را از دست داده باشید. هرگونه جدایی از یک فرد مورد علاقه یا حامی می تواند باعث بروز واکنش سوگ شود. معمولا به دنبال این فقدان ها دچار احساساتی شدید می شویم که بعضا برایمان قابل باور نیستند. حتی گاهی اوقات ساعات یا روزهای اول، جدایی یا شکست را باور نمی کنیم. احساساتی مانند خشم، اضطراب و غم شدید پیامد طبیعی فقدان هستند. فرد دچار فقدان باید در بستری مناسب و برخوردار از حمایت دیگران این دوره سوگواری را تمام کند. حمایت اطرافیان نقش مهمی در طی کردن این دوره ایفا می کند. اما گاهی همین اطرافیان علی رغم نیت خیرخواهانه آسیب های مضاعفی را به فرد سوگوار وارد می کنند. با رعایت ده مورد زیر اگر نمی توانید کسی را حمایت کنید لااقل به وی آسیب نزنید:

• قضاوت کردن:

«تقصیر خودت بود!»، «از اولش هم معلوم بود چی میشه»، «مگر نمی دانی که … » و …
جملاتی مانند فوق نه تنها کمکی به حل مشکل فرد آسیب دیده نمی کنند بلکه منجر به کاهش اعتماد به نفس وی نیز می شوند. حتی اگر قضاوت شما صحیح باشد اینگونه جملات فایده دربر نخواهد داشت. یادمان باشد خیلی اوقات اینگونه عبارات ناشی از تعارضات خودمان هستند به عنوان مثال با ابراز آن ها سعی در اثبات برتری و هوشمندی خود داریم.

• سرزنش کردن:

«تقصیر خودته»، «صد بار بهت گفتم»، «این چه وضع زندگی کردنه»  و…
با این عبارات ممکن است به دوستمان ضربه ای مهلک تر از شکست وی وارد کنیم. اینگونه چالش ها معمولا به بروز واکنش های افراطی در اشخاص منجر می شود. به عنوان مثال فرد آسیب دیده پس از شنیدن جمله تقصیر خودته وارد حالت تدافعی شده و نا خودآگاه تمام تقصیرات را به گردن دیگران می اندازد، بدین ترتیب از قضاوت صحیح دور می شود. یا برعکس همه تقصیرا را به گردن گرفته و دچار آسیب عزت نفس می شود. در همه این حالات سوگواری فرد طولانی می شود.

• توصیه کردن:

«بهش زنگ بزن»، «جوابشو نده»، «فراموشش کن» و…

شما با توصیه کردن حقوق خودمختاری فرد را زیر پا می گذارید. وی را تشویق می کنید تا در شرایط بحرانی به نظر دیگران متوسل شده و بار مسؤولیت تصمیم هایش را به دوش شما بیاندازد. بدین ترتیب باز هم شما باعث کاهش اعتماد به نفس وی می شوید. اگر توصیه شما در آینده منجر به بروز مشکلاتی شود ممکن است فرد مسؤولیت خود را ندیده بگیرد و شما را سرزنش کند.

• درست کردن:

سعی نکنید رابطه را جوش دهید، پا درمیانی نکنید. این کار را به عهده متخصص بگذارید. اگر منازعه ای در جریان است بهترین کاری که می توانید انجام دهید آرام کردن فضاست. بقیه قدم ها را به کارشناس مربوطه بسپارید.

• تسلی دادن:

«مهم نیست»، «چیزی که زیاده دختر خوبه»، «خدا رو شکر خودت سالمی» و …
این عبارات موجب می شوند فرد آسیب دیده شما را سرد و ناهمدل ببیند و پیش خود بگوید که شما درکش نمی کنید. این مسأله منجر به دور شدن شما از وی می شود.

• مقایسه کردن:

«ببین فلانی هم همین مشکل را داشت»، «از فلانی یاد بگیر» و…

این عبارات علاوه بر ایجاد فضای غیر همدلانه منجر به تشویق فرد به تقلید از دیگران می شود. یادمان باشد هر شخصی شرایط خود را دارد و نمی توان برای همه یک نسخه پیچید.

• ایجاد تحول:

«مدرسه ات را عوض کن»، «بورو سر یه کار دیگه تا نبینیش» و…

سوگواری قضاوت و واقعیت سنجی افراد را مختل می کند و افراد پس از طی کردن سوگ ممکن است از تصمیمات خود شدیدا پشیمان شوند.

• خنداندن و شوخی کردن:

سعی در شادکردن وی به هرقیمتی نداشته باشید، اجازه دهید سوگ روند خود را طی کند. بروز احساسات غم و گریه در روند سوگ طبیعی بوده و نباید جلوی آن را بگیریم.

• انتقام گرفتن:

«مهریه ات را اجرا بگذار»، «تو هم در عوض بهش پول نده» و …

بدترین کاری که  می توان انجام داد اینست که نمک آش اختلافات را زیاد کنیم.

• جایگزین کردن:

«یه دوست دیگه پیدا کن»، «یه بچه دیگه هم می توانی بیاوری» و…

این عبارات نیز می توانند به ایجاد فضای غیر همدلانه و تشویق به تصمیم های شتابزده منجر شود.